ခ်မ္းသာျခင္းသည္ ေက်းဇူးေတာ္ျဖစ္၏။ (ရွင္လုကာ ၁၂း၁၃-၂၁)
သခင္ေယဇူးက ဥစၥာၾကြယ္ဝေသာသူသည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သုိ႔ဝင္ရန္ခဲယဥ္းလွ၏၊ ဥစၥာၾကြယ္ဝေသာသူသည္ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္သုိ႔ဝင္ျခင္းထက္ ကုလားအုပ္သည္အပ္နဖားကုိ လွ်ိဳ ဝင္ရျခင္းက ပုိ၍လြယ္ကူ၏။ (ရွင္မာေတဦး ၁၉း၂၄)
ခရစ္ေတာ္၌ခ်စ္လွစြာေသာ ဘာသာတူညီအကိုေမာင္ႏွမအေပါင္းတုိ႔ လူရယ္လုိ႔ျဖစ္လာရင္ စည္းစိမ္ပစၥည္းဥစၥာေတြအေပၚမွာ ယစ္မူးသာယာျခင္တဲ့စိတ္၊ သက္ေတာင့္သက္သာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ေနခ်င္တဲ့စိတ္ေတြက သဘာဝပါ။ ဒီခ်မ္းသာျခင္းေတြက ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ရဲ႕ဘဝေတြကုိ အဆင္ေျပမႈေတြ၊ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ၊ လုံၿခဳံမႈေတြကုိ အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိေပးႏုိင္စြမ္းရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါေတြက ထာဝရတည္ၿမဲတဲ့အရာေတြမဟုတ္ပါဘူး၊ ခဏတာေလးနဲ႔ပ်က္ဆီးေပ်ာက္ကြယ္တတ္တဲ့ ေလာကီ သေဘာတရားေတြပါ။ ေလာကုတၱရာနဲ႔ဆုိင္တဲ့အရာေတြကသာ ထာဝရတည္ၿမဲႏုိင္မယ့္အရာေတြပါ။ ဒီေန႔ဖတ္႐ႈ႕ၾကားနာခဲ့ရတဲ့ ႏႈတ္ေတာ္ထြက္စကားထဲမွာ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားကုိသာစိတ္အာ႐ုံထားၿပီး ဘုရား သခင္ႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္မွာရွိတဲ့နီးစပ္တဲ့လူေတြကုိ သတိမမူ လ်စ္လွ်႐ႈ႕ေနတဲ့ သေဌးႀကီးရဲ႕အတၱေလာဘ ႀကီးျခင္းကုိေတြ႔ရပါတယ္။ သခင္ခရစ္ေတာ္က ကုလားအုပ္က အပ္နဖားကုိလွ်ိဳဝင္တာထက္ ခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝသူေတြ ေကာင္းကင္ႏုိင္ငံေတာ္ဝင္ဖုိ႔ပုိခက္ခဲတယ္လုိ႔ မိန္႔ဆုိဆုံးမခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါဆုိရင္ ခ်မ္းသာ ေအာင္မလုပ္ရေတာ့ဘူးလားလုိ႔ ေမးစရာ၊ေတြးစရာေတြ ဝင္လာပါတယ္။ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတာ္ရွင္ျဖစ္ တဲ့ဘုရားသခင္က သူရဲ႕သားသမီးေတြ ဒုကၡဆင္းရဲေရာက္ေနတာကို မလုိလားပါဘူး၊ မျမင္ရက္ပါဘူး။ အၿမဲတမ္းကိုယ္က်မ္းမာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေနတာကုိပဲ ျမင္ေတြ႕ခ်င္၊ လုိလားတာပါ။ ခ်မ္းသာၾကြယ္ ဝတဲ့ဘဝကုိရရွိဖုိ႔ က်ားကုတ္က်ားခဲ့ႀကိဳးစားျခင္းကုိ ဘုရားသခင္လုိလားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္အဲဒီခ်မ္းသာ ၾကြယ္ဝမႈေတြကုိ စိတ္စြဲလန္းၿပီး လုိအပ္တဲ့သူေတြကုိ ေပးကမ္းစြန္႔ႀကဲမႈမျပဳတဲ့အခါ အျပစ္ဘက္ကုိက် ေရာက္သြားပါတယ္။ နီးစပ္တဲ့လူတုိင္းအေပၚ၊ လုိအပ္ေနတဲ့သူေတြအေပၚမွာ စိတ္ေကာင္းေစတနာ ထားၿပီး ရက္ေရာစြာေပးကမ္းတတ္ၾကတဲ့ ၾကြယ္ဝခ်မ္းသာသူေတြကုိေတြ႔ႏုိင္ေပမယ့္ အနည္းစုမွ်သာ ေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ပုိင္ဆုိင္တဲ့အရာအားလုံးဟာ ဘုရားသခင္ကေပးထားတဲ့အရာေတြပါ။ ဘုရားသခင္ရဲ႕အလုိေတာ္မရွိခဲ့ရင္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာေနဖုိ႔မေျပာနဲ႔ တစ္စကၠန္႔မွ်ေတာင္အသက္ရွင္ႏုိင္ မွာမဟုတ္ပါဘူး။ သခင္ေယဇူးက မည္သူမွ်သခင္ႏွစ္ပါးကုိအေစမခံႏုိင္ဘူးဆုိပီး အခိုင္အမာမိန္႔ဆုိ ထားပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ဟာ ဘယ္သခင္ကုိ အေစခံေနၾကသလဲဆုိတာ ျပန္လည္ဆန္းစစ္ၾကရပါမယ္။ ပုိက္ဆံနဲ႔ဘုရား၊ ခ်မ္းသာၾ<ြကယ္ဝမႈနဲ႔ဝိညာဥ္ေရးဆုိရင္ ဘယ္အရာက ကြၽႏု္ပ္တုိ႔အတြက္ပုိအေရးႀကီး ေနသလဲ။ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔အားလုံးဟာ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းထားတဲ့ ဖန္ဆင္းခံသက္သက္မွ်သာျဖစ္ပါတယ္။ ဘဝမွာ ဖန္ဆင္းရွင္ဘုရားသခင္ကို ေမ့လုိ႔မရပါဘူး၊ ဒါ့အျပင္ဘဝမွာ ေလာကီစည္းစိမ္ၾ<ြကယ္ဝမႈေတြ ကုိပဲေရွ႕တန္းတင္ထားလုိ႔မရပါဘူး။ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ေသသြားခဲ့ရင္ အဲဒီခ်မ္းသာၾ<ြကယ္ဝမႈေတြက ကြၽုႏု္ပ္တုိ႔ နဲ႔ပါသြားမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ ဝိညာဥ္ေရးပုိင္းမွာ တုိးတက္ေအာင္အားထုတ္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကီေရး နဲ႔ဝိညာဥ္ေရးဆုိရင္ ဝိညာဥ္ေရးကပုိအေရးႀကီးတယ္ဆုိတာကုိ ေမ့ထားလုိ႔မရပါဘူး။
ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ခရစ္ယာန္ဘဝအသက္တာဟာ သီလေစာင့္မွအူမေတာင့္ရမယ့္ဘဝမ်ိဳးပါ။ ဝိညာဥ္ ေရးကုိဦးစားေပးရမယ့္အခ်ိန္ကာလခ်ိန္ေနပါၿပီ။ မြန္ျမတ္ေသာစကၠရမင္တူးေတြကုိခံယူၿပီး ဘုရားရွင္ ရဲ႕ေက်းဇူးေတာ္အရိပ္အာဝသေအာက္မွာခုိနားပါ။ ေန႔ရက္တုိင္းမွာ ဝိညာဥ္အက်ိဳးကုိေမွ်ာ္ၿပီး ခ်စ္ျခင္း ေမတၱာအေျခခံလ်က္ ေကာင္းမႈကုသုိလ္ေတြျပဳၾကရပါမယ္။ ကိုယ္နဲ႔နီးစပ္တဲ့သူေတြကုိခ်စ္ဖုိ႔မဆုိနဲ႔၊ စကားေျပာဖုိ႔ေတာင္ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။ မိမိရဲ႕ဖုန္းေတြကုိပဲ အာ႐ုံစုိက္ေနၿပီး အနီးနားမွာရွိတဲ့သူေတြ ကုိေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။ တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အားလုံးဟာ ေလာကခရီးသည္သက္သက္ပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕အိမ္အစစ္က ဒီကမၻာႀကီးမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီကမၻာႀကီးဟာ ေခတၱခုိနားရာေနရာသက္သက္ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ဧည့္သည္လုိမေနၾကပဲ၊ ထာဝရရာသက္ပန္ေနရမယ့္ေနရာ၊ ပုံစံလုိေနေနၾကတယ္။ ေလာကပစၥည္းဥစၥာေတြအတြက္ အခ်ိန္ေတြ၊ ပညာေတြ၊ ခြန္အားေတြေပးဆပ္ ၿပီး ေန႔မအားညမနားႀကိဳးစားေနၾကတယ္။ 'လူသည္ကား ဤစၾကာဝဠာတစ္ခုလုံးကုိအစုိးရေသာ္လည္း အသက္ဝိညာဥ္ဆုံး႐ႈံးလွ်င္ အဘယ္အက်ိဳးရွိမည္နည္း။' (ရွင္မာေတဦး ၁၆း၂၆) မွာ ဘုရားသခင္က ကြၽႏ္ုပ္တုိ႔ကုိ မိန္႔ၾကားထားပါတယ္။ ေလာကီပစၥည္းဥစၥာေတြက ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ဝိညာဥ္ကုိမဖ်က္စီးေစရေအာင္ ဂ႐ုစုိက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ယေန႔ IT ေခတ္ ကမၻာႀကီးမွာ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ကုိ ဝါဒ(၃)ခုက အႀကီးအက်ယ္လႊမ္း မုိးထားတယ္လုိ႔ဆုိပါတယ္။ အဲဒီဝါဒ(သုိ႔) စနစ္ေတြကေတာ့ -
၁။ ႐ုပ္ဝတၴဳပစၥည္းဝါဒ (Materialism)
၂။ အသုံးျဖဳန္းႀကီးတဲ့ဝါဒ (Consumarism)
၃။ ဘုရားမဲ့ဝါဒ (Secularism) တုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ကြၽႏု္ပ္တုိ႔အားလုံး ဒီအယူဝါဒစနစ္ေတြကေန မ႐ုန္းထြက္ႏုိင္ေသးတာေသခ်ာပါတယ္။ ဒါေပ မယ့္အရာရာတုိင္းမွာ အေကာင္းနဲ႔အဆုိးဒြန္တြဲေနတတ္တာေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔တစ္ဦးခ်င္းဆီရဲ႕စိတ္ေန စိတ္ထားခံယူခ်က္ေတြအေပၚမွာသာ မူတည္ပါတယ္။ ႐ုပ္ဝတၴဳဝါဒစနစ္ဆုိတာ လူေတြရဲ႕စိတ္ကုိစြဲ ေဆာင္ႏုိင္တယ္။ ေဖ်ာ္ေျဖမႈသာယာမႈအေပါင္းကုိေပးႏုိင္ပါတယ္။ ဥစၥာပစၥည္းေတြကုိ ပုိမုိပုိင္ဆုိင္လာ ခ်င္ၾကတယ္။ အက်ိဳးဆက္ကေတာ့ စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြမ်ားလာပါတယ္။ မလုိအပ္တဲ့စုိးရိမ္ပူပန္မႈေတြ မ်ားလာတဲ့အခါ ဘုရားတရားဘာသာေရးပုိင္းမွာ စိတ္အာ႐ုံေလ်ာ့နည္းေပ်ာက္ဆုံးလာပါတယ္။ ယေန႔ ေခတ္ကာလမွာ အရွားပါးဆုံးက ကားေတြ၊ လက္ကုိင္ဖုန္းေတြမဟုတ္ဘဲ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲတတ္တဲ့စိတ္ ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ရဲ႕လက္ရွိဘဝကို တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲမႈရွိရဲ႕လား ျပန္ဆန္းစစ္ၾကည့္ရေအာင္။
ဒုတိယဝါဒကေတာ့ အသုံးအျဖဳန္းႀကီးတဲ့ဝါဒျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စကားပုံတစ္ခုမွာ 'သင္ တကယ္လုိအပ္တာနဲ႔လုိခ်င္တာကုိ သတိျပဳပါ' တဲ့။ လူေတြက ပုိက္ဆံကုိဘုရားလုိကုိးကြယ္လာၾက တယ္၊ ဦးစားေပးလာၾကတယ္။ ဘုရားကုိ ဒုတိယေနရာမွာထားလာၾကတယ္။ ဝိညာဥ္ေရးကုိလ်စ္လွ်ဴ ႐ႈ႕လာၾကတာကုိ ဝမ္းနည္းစြာေတြ႕ျမင္ေနရပါတယ္။ ဘုရားသခင္အေပၚမွာ ယုံၾကည္ျခင္း၊ ခ်စ္ျခင္း၊ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြမရွိေတာ့ပဲ သမာ႐ိုးက်ေနထုိင္မႈပုံစံကေန ႐ုန္းထြက္သြားၾကတယ္။
တတိယဝါဒႀကီးကေတာ့ အလြန္အႏၶရာယ္မ်ားပါတယ္။ ဘုရားမဲ့ဝါဒပဲျဖစ္တယ္။ ကြၽႏု္ပ္တုုိ႔ လူသားေတြက တုိးတက္တဲ့ေခတ္ကုိအမွီလုိက္ႏုိင္ေအာင္ အလုပ္ကုိပုိၿပီးႀကိဳးစားလုပ္ကုိင္ၾကတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈေတြရလာသလုိ ဝင္ေငြေတြေကာင္းလာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ဘုရားကုိေမ့တတ္ၾကၿပီး ကိုယ့္အစြမ္းအစေၾကာင့္ပဲဆုိတဲ့စိတ္ဝင္လာတတ္ပါတယ္။ ဘုရားဆုိတာမလုိအပ္ေတာ့ဘူးဆုိတဲ့ အယူအဆေတြလႊမ္းမုိးလာပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔အတူ ခရစ္ေတာ္ကုိဗဟုိျပဳပီးအသက္ရွင္ေနထုိင္မႈ ေပ်ာက္ဆုံးလာတယ္။ အတၱႀကီးတဲ့ဘဝႀကီးျဖစ္လာတယ္။ အလုပ္အကိုင္ေတြမေအာင္ျမင္တဲ့အခါမွာ စိတ္ဖိစီးမႈေတြမ်ားလာၿပီး ဘုရားသခင္ထံခြန္အားယူရမယ့္အစား မိမိရဲ႕ဘဝကိုအဆုံးစီရင္မႈေတြမ်ား လာတယ္။ ဒီတုိးတက္ေနတဲ့ေခတ္ကာလႀကီးမွာ ကြၽႏု္ပ္တို႔ဘာသာဝင္ခရစ္ယာန္ေတြဟာ ဘုရားေက်ာင္းကုိ ေဆးေၾကာျခင္းခံယူတဲ့အခ်ိန္၊ လက္ထပ္ျခင္းမဂၤလာခံယူတဲ့အခ်ိန္နဲ႔ ေသဆုံးခ်ိန္ စုစုေပါင္း ၃ ေခါက္ေလာက္ပဲ ေရာက္ႏုိင္ၾကလာတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဘုရားေက်ာင္းမသြားတာလဲေမးရင္ မအားလုိ႔၊ အလုပ္မ်ားေနလုိ႔၊ အခ်ိန္မရွိလုိ႔လုိ႔ေျဖတတ္ၾကပါတယ္။ ဘုရားကနားလည္ေပးမွာပါဆုိတာ ပါလုိက္ေသးတယ္။ ဘုရားမဲ့ဝါဒႀကီးစုိးလာတာနဲ႔အမွ် ဒုစ႐ုိက္ေတြမ်ားလာတယ္။ ဘာသာေရးအသိ ေတြမရွိေတာ့တဲ့အခါမွာ ကုိယ္က်င့္တရားေတြပ်က္စီးလာၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔က ဘယ္ေလာက္ပဲ ဘုရားကုိေမ့ေမ့ ဘုရားသခင္ကေတာ့ အၿမဲတမ္းကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကုိသတိရေနပါတယ္။ ေနာင္တနဲ႔ျပန္လာ ဖုိ႔ ဖိတ္ေခၚေနတယ္၊ ေမွ်ာ္လင့္ေနပါတယ္။ ေက်းဇူးေတာ္ေတြကုိလည္း အစဥ္မျပတ္ေပးသနားေန ပါတယ္။ ဘုရားမပါတဲ့ဘဝဟာ အႏွစ္သာရမရွိတဲ့ဘဝပါပဲ။ ဘုရားသခင္နဲ႔ေဝးကြာေနတဲ့အသက္တာ ဟာ ေရနဲ႔ေဝးကြာေနတဲ့သစ္ပင္လုိ ေျခာက္ေသြ႔ေနပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ရဲ႕ဘဝမွာ ဘုရားရဲ႕ေက်း ဇူးေတာ္ဆုိတာမရွိရင္ နတ္ဆုိးရဲ႕အေမွာင္ထုႀကီးထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနရသလုိ အႏၲရာယ္မ်ားလြန္း ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽႏု္ပ္တုိ႔ရဲ႕အသက္တာကို ဘုရားသခင္ထံအပ္ႏွံၿပီး ေက်းဇူးေတာ္၊ အလုိေတာ္ အတုိင္းေလွ်ာက္လွမ္းႏုိင္ဖုိ႔ အတူတကြဆုေတာင္းရင္း ဆက္လက္ႀကိဳးစားၾကဖုိ႔ဖိတ္ေခၚပါရေစ
Bro. Peter ရန္ေနာင္
No comments:
Post a Comment